Değerli dostlar, hepinize ŞİİRLİ CUMALAR diliyorum. Bu hafta için seçtiğim şair Kemal Özer, 1935- 2009 yılları arasında yaşamıştır.

İlköğretimini tamamladıktan sonra kaydolduğu Pertevniyal Lisesi ortaokul kısmından yazdığı “sakıncalı yazılar” nedeniyle çıkarılarak Kumkapı Ortaokulu’na gönderilmiştir. İstanbul Üniversitesi Türk Dili ve Edebiyatı bölümüne girmiş, Mehmet Kaplan ve Ahmet Hamdi Tanpınar’ın öğrencisi olmuştur. 1960 yılında Cumhuriyet Gazetesi’nde düzeltmen olarak çalışmaya başlamış, 1965-1970 yılları arasında kitapçılık yapmıştır. Bu dönemde Şiir Sanatı Dergisi’ni çıkarmaya başlamış, 1972 yılında da Yeni A Dergisi’ni çıkarmıştır. 1983 yılında Varlık Dergisi’nin yöneticiliğini yapmış, 1999 yılında Yordam Yayınevi’ni kurmuştur. Yine 1999 yılında Türkiye Yazarlar Sendikası’nın ikinci başkanlığına seçilmiştir. Türkiye Komünist Partisi üyeliği yanında, ölümüne dek Sol Gazetesi’nin düzenli yazarlarından biri olmuştur. Yaşamının son yıllarında Nazım Hikmet Kültür Merkezi’ndeki gerçekleştirdiği söyleşi ve edebiyat toplantıları ile adından sıkça söz ettirmiştir.

Kemal Özer’in şairliğinde kabaca iki dönem olduğu söylenebilir. Gençlik yıllarında Edip Cansever ve Cemal Süreyya’dan etkilenmiş ve İkinci Yeni akımı şairleri arasında sayılmıştır. Yıllar içinde toplumsal olaylarla daha yakından ilgilenmeye başlayan şair 1970’li yıllardan itibaren içeriğe biçimden daha çok önem veren bir çizgiye kaymaya başlamıştır. Kendi deyimiyle söylersek, “İkinci Yeni estetiğinin, şairi içerikten ödün vermeye zorladığı ve bu yüzden de üzerinden bu estetik kaygısını attığını” ileri sürmüştür.

“YILDIZLARDAN SÖZ AÇAN GERÇEKÇİ ŞİİR
Balkona çıktığımda gecenin bu saatinde
Gözüme ilişen ilk yıldıza bakarken
Aynı anda aynı yıldıza dünyanın bir yerinde
Birinin daha baktığı geçerdi içimden”

Kemal Özer özellikle 1980 darbesi sonrasında tümüyle Toplumcu Gerçekçi Şiir tarzında eserler vermiştir. Yazdığı şiirlere göç/gurbet, ilerici aydınların katledilmesi, emekçiler, yoksulluk, savaş ve barış, milli mücadele, sevgi ve cinsellik temaları hâkimdir. Kemal Özer gündelik olayları ve insanları çok başarılı, yalın bir biçimde dile getirmiş, kendine özgü bir şiir estetiği geliştirmeyi başarmıştır.

Şairin bu hafta için seçtiğim, kısa ama çok çarpıcı BİR SES isimli şiirini beğeneceğinizi umuyorum.

“BİR SES
Kulaklarımda radyodan bir ses:
Yaşam ölü olarak ele geçirildi.”

Kaynaklar:
1- Kemal Özer, Sen de Katılmalısın Yaşamı Savunmaya, Cem Yayınevi, 1975.
2- Kemal Özer, Araya Giren Görüntüler, Varlık Yayınları, 1983.
3- Sefa Gökçek, Kemal Özer’in Şiirlerinde İnsan, Eskişehir Osmangazi Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Yüksek Lisans Tezi, 2014.

ŞİİRLİ CUMALAR, Ortadoğu bataklığına itilmeye, nefret diline ve muhafazakâr bir toplum olmaya karşı bir DURUŞ projesidir.